2 września w warszawskim teatrze Palladium odbędzie się kongres organizacji pozarządowych pod nazwą Archipelag Polskości. W trakcie kongresu swój dorobek będą prezentować organizacje pozarządowe. Odbędą się również dwie debaty eksperckie. Pierwsza poświęcona Wojciechowi Korfantemu, a druga problemom organizacji III sektora. Miedzy prezentacjami organizacji pozarządowych oraz debatami odbędą się koncerty: Norberta „Smoły” Smolińskiego, Zespołu Regionalnego „Mogilanie” oraz Kapeli Turobińskiej. Wstęp na kongres jest bezpłatny. Organizacje, które chciałyby zaprezentować swój dorobek mogą zgłaszać swój udział poprzez stronę www.archipelagpolskosci.org.

Rok 2023 ustanowiono przez Sejm Rzeczypospolitej Polskiej rokiem Wojciecha Korfantego. Jako część Archipelagu Polskości została przygotowana wystawa poświęcona właśnie tej postaci.

W kwietniu obchodziliśmy 150-lecie urodzin tego wybitnego Górnoślązaka i polskiego polityka. Korfanty to postać niezwykła, jakby szyta ponad miarę swoich czasów, w których ewidentnie się nie mieścił. Był to człowiek twardy i uparty, który do wszystkiego doszedł swoją pracą, siłą woli i hartem ducha. Urodził się bowiem w biednej, robotniczej rodzinie. Politykiem był wyrazistym, bezkompromisowym i nie unikającym wchodzenia w konflikty.

Korfanty zawsze wyrastał ponad miarę przeciętności, najpierw jako przywódca polskiego obozu narodowego na Górnym Śląsku i lider polskiej opozycji w Reichstagu, potem jako dyktator III Powstania Śląskiego. W późniejszym czasie jako jeden z czołowych polityków rządzącej (do 1926 roku) centro-prawicy, wreszcie jako jeden z liderów demokratycznej opozycji po zamachu majowym.

Przez całe swoje polityczne życie musiał się zmagać z licznymi zastępami wrogów, których przyciągał swoim bezkompromisowym charakterem. Nienawidzili go niemieccy politycy, dla których był symbolem utraty znacznej części "Niemieckiego Wschodu" po 1918 roku. Wyklinali go z ambon górnośląscy księża, którzy usłużnie wspierali Partię Centrum i niemieckich feudałów na Górnym Śląsku przeciw swojemu górnośląskiemu ludowi. Nikt go jednak nie zwalczał tak mocno, jak Józef Piłsudski i obóz sanacji. To właśnie piłsudczycy kilkukrotnie stawiali Korfantego przed sądem i zamykali w więzieniach.

Nie był Korfanty świętym. Był za to człowiekiem wielowymiarowym i „pełnokrwistym”, żyjącym pełnią życia. Wciąż żyje w sercach Górnoślązaków. W organizowanych co jakiś czas regionalnych plebiscytach na „najpopularniejszego” czy „najwybitniejszego” Ślązaka, Korfanty zawsze wygrywa bezapelacyjnie, zostawiając rywali daleko w tyle.

Po śmierci Wojciecha Korfantego, Ignacy Jan Paderewski napisał w liście do jego żony Elżbiety, że [mąż] znajdzie na kartach historii odrodzonej Polski należne mu stanowisko, choć mu go odmawiano za życia. Niewątpliwie tymi słowami Paderewski nawiązywał do zakończonych niepowodzeniem starań zarówno o premierostwo, jak i tekę ministerialną. Na przeszkodzie tym planom stanął Józef Piłsudski.

Korfanty zmarł po wypuszczeniu go z więzienia 17 sierpnia 1939 r. Zmarł na wolności, ponieważ obawiano się oburzenia opinii publicznej na fakt, iż trzymano mocno chorego człowieka w więzieniu.

Śmierć Korfantego, i on sam, stały się tym samym polskim wyrzutem sumienia. Niedoceniony za życia, zapomniany w okresie wojny, zmilczany przez komunistów. Dopiero po 1989 r. powoli postać i zasługi Wojciecha Korfantego wracają na łamy podręczników historii, wybijane są okazjonalne monety, wychodzi również banknot z wizerunkiem jednego z ojców niepodległości. Stąd też organizatorzy drugiej edycji Archipelagu Polskości, którymi są Fundacja Historyczna im. Mariana Rejewskiego oraz Stowarzyszenie Patriotyzm i Wolność, stworzyły wystawę poświęconą właśnie tej wybitnej postaci. Wystawa została stworzona wokół koncepcji czterech ról, którymi można określić Wojciecha Korfantego. Są nimi: polityk, powstaniec, przedsiębiorca i patriota.

Wystawa zostanie zaprezentowana w pięciu polskich miastach: w Lublinie, Poznaniu, Warszawie, Katowicach i Krakowie. Wszystkie lokalizacje zostały wybrane ze względu na powiązania z bohaterem wystawy.
Źródło informacji: Fundacji Historycznej im. Mariana Rejewskiego

 

Źródło informacji: Fundacji Historycznej im. Mariana Rejewskiego